..گلس دل..

بومی سروده های علی رضائی شریف

..گلس دل..

بومی سروده های علی رضائی شریف

توچارتا..

شرشر جوی هو و قد و بالای گزئون

زیر آفتو ، آفتوو خرما پزون

پا کنار بیستخون سایه خش

ما که وا همدگه دل خاشی خو بش

غلمش استه تو دلون آتش مهر

همه بی خوبی و پاکی شاکه غش

تو جنوب یه جایی هه اسم نابی بندرن

دوش پیرمردونی جای دار کندرن

آسمون پر از ستاره

شوو جونی هند دوباره

ماه مهربون بودن ضفط

لای ابر پاره پاره

کفترئون معلک ارفتن تو هوا

تو سرئون موج ازدن شعر و نوا

آسمون آبی تر از هر وه بگه ای

کوچه ئون پر بودن از "بیتو موا"

عشق پاک چک و چوک ئون حالایی

بادگیر قدیمی ئو کوچه ئون سر بالایی

کاکایی تو چارتا زیر چتر شوو

بی بی و چیچکا و خرص و لالایی

دل ئون عاشق و شرقی شوئون شرون و شرجی

بال اگنت از توی چشمون غم نون غصه ی خرجی

84/6/25

علی رضایی شریف 

مناوات..

وقتی تا دنیا دنیان          لنگن خر مساوات 

بیچه بتاسیم از حرص ما که مونین موناوات  

ایی چهمواچهم سیرئون  تیر وا دل فخیرئون 

چاره ی کار قناعتن       نه کوت و نه کراوات 

 

ما که  اسیر  دردیم        واغصه توو  نبردیم 

بایه وافکرهم بشیم        واشوورهم بگردیم 

 

زمون رنگ و نارون              نامردمی رواجن 

هر شیخی بیخو شاهن مندیل واجای تاجن 

ایی فصل باج و احتیاج    وقت دروغ و کینه ن 

لیلام ارزش ئونن              انسانیت حراجن 

 

بیچه بتاسیم از حرص   ماکه مونین موناوات 

...                             ... 

 طمع تکنت نزیر خاک      بگه بنین سرجات.. 

                                         

                                                        ۹/۹/۸۵

 

یادی..

یادی از بندر و از چوکئون دوش

یاد اونهمه خاشی جوش و خروش

 چه خاشه وختی که ماره دزدکای

سینما شلکن و خوندن گوگوش

ناره از یاد مه هیچوه اون روزئون

عطش تابستون و دستو احمد هوفروش

چک و چوکئون چه وا هم خب استریم

هیچکه فرخی نهسته پشت و روش

زندگی بیما همون گازی ئون گلکنی ئه

همه واهم همدل و یک لا جیمه بشوربپوش..

                                18/1/89

                                شریف

 

مناوات..

ماکه مونین مناوات ..